als er nooit meer een morgen zou zijn
en de zon viel in slaap met de maan
heb je enig idee wat het met je zou doen
als je nog maar een dag zou bestaan
zou je hart zich weer vullen met vuur
van de eeuwige schaamte bevrijd
keek je niet meer benauwd naar de klok aan de muur
kwam je los uit de greep van de tijd
zouden zorgen niet langer je leven bepalen
en had je voor angst geen ontzag
was je held of heldin van je eigen verhalen
al was het dan maar voor een dag
zou de toekomst niet langer je denken beheersen
en leefde je voor het moment
met een luisterend oor voor het kind in jezelf
zou je eindelijk weer zijn wie je bent
we verbannen de dromen naar morgen en later
maar doet het je stiekem geen pijn
dat je dan pas zou doen wat je altijd al wou
als er nooit meer een morgen zou zijn
we verbannen de dromen naar morgen en later
maar doet het je stiekem geen pijn
dat je dan pas zou doen wat je altijd al wou
als er nooit meer een morgen zou zijnwe verbannen de dromen naar morgen en later
maar doet het je stiekem geen pijn
dat je dan pas zou doen wat je altijd al wou
als er nooit meer een morgen zou zijn.