disarida seni gordüm, beni sordun
bakarken acitiyordun
sokaklar hic tekin degil
buz gibi kapilari sabirla kapatirken
agliyorum yavas yavas karanliga bogulurken
benim diye bu evdeyim ve karnim tok
ve aynada, bu aynada yine kimse yok
yine kimse yok
silah sesleri geliyorlar icimden hic yokken
suphe ediyorum ellerimden
ellerimden...