E unha patada nos ghüevos, un home insufisiente, unha muller intranquila, aí ven o chupete.
E despois de seis meses, vacilando sempre, furoulle o ghlobo o demo dos cornos.
Ai, Jesusiño, fixeron un cristo de ti. Ai homiño onde irás así.
Borrachiño perdido, pobre de ti, unha mala herba arruinoute.
O pobre rapás traballa como un sarcán, embarcouse ó Jran Sol para outros aproveitar.
As cousas son como son, mellor deixádeo estar. Uns homes a traballar e outros a disfrutar.
Ai, Jesusiño, fixeron un cristo de ti. Ai homiño onde irás así.
Borrachiño perdido, pobre de ti, unha mala herba arruinoute.
Onde vai o conto, onde vai xa, pasaron máis de dous anos, velos aí van.
E aínda que foi onte, isto suele pasar, así que ti aproveita, non sexas papián.
Ai, Jesusiño, fixeron un cristo de ti. Ai homiño onde irás así.
Borrachiño perdido, pobre de ti, unha mala herba arruinouche o pinpín, pinpín, pinpín.
Ai non ves muller, que mal lle fixeron ó pobre de Jesusiño, e tan traballadoriño como era, e destraghouno.
Condenada, condenada. Mal raio che parta jarta, ¡ladra!.