Ía costa abaixo no meu R-7, ía pouco a pouco, ía coma sempre.
Non sei como fixen, virei á esquerda e jodinlle a defensa a unha furghoneta.
O homiño tolo, baixou do furghón. Eu estaba nervioso: -Perdóneme, oh.
-Cala a boca rapás, ou douche un toque no peito. Esto arréghloo eu rápido e non sexas miquento.
Era un home dereito, catro cuartas de peito. Era un macho de cuero con un bo par de ghüevos.
-Aquí non pasa nada se ti paghas todo. Eu non teño a culpa e non cagho coloro.
¿De quen eres rapás? -Son de Ana María. -Chama á túa nai, que veña en seghida.
-Déixese de chorradas e cale a boquiña. Fúmese un pitillo, non estou para líos.
A culpa foi dos dous, así que apagha e vámonos. Se non che ghusta vai raña-lo carallo.
Era un home dereito, catro cuartas de peito. Era un macho de cuero con un bo par de ghüevos.
Era un home dereito, catro cuartas de peito. Era un macho de cuero con un bo par de ghüevos.
Era un home dereito, catro cuartas de peito. Era un macho de cuero con un bo par de ghüevos.
[¡Arre sentella, ides coma tolos!]